Strach ma wielkie oczy. Scenariusz zajęć biblioterapeutycznych dla klas I-III szkoły podstawowej / Beata Adamus // W: Warsztaty Bibliotekarskie [Dokument elektroniczny] / red. nacz. Dagmara Roszkowska. – Czasopismo elektroniczne. – Nr 1/2016 (47) lipiec – Piotrków Trybunalski : Biblioteka Pedagogiczna, 2016. – Tryb dostępu: http://warsztatybibliotekarskie.pedagogiczna.edu.pl/nr-12016-47/strach-ma-wielkie-oczy-scenariusz-zajec-biblioterapeutycznych-dla-klas-i-iii-szkoly-podstawowej/. – ISSN 1732-7008

Cele:
– rozwijanie wyobraźni, twórczego myślenia;
– stwarzanie sytuacji sprzyjających rozpoznawaniu, przeżywaniu i wyrażaniu emocji strachu;
– kształtowanie umiejętności oswajania strachu przez zrównoważenie napięcia  emocjonalnego;
– werbalizacja emocji związanych z przeżywaniem lęku;
– wzbogacanie zasobu słownictwa;
– budzenie pasji czytelniczej;
– budowanie zaufania, poczucia bezpieczeństwa.

Forma pracy:
– zbiorowa
– indywidualna

Odbiorcy: klasy I-III szkoły podstawowej

Czas trwania: ok. 1 godziny

Pomoce:
– książka Małgorzaty Strzałkowskiej Wiersze, że aż strach;
– arkusze szarego papieru ;
– kredki;
– płyta CD z wierszami Małgorzaty Strzałkowskiej Wiersze, że aż strach;
– plansze z przysłowiami i powiedzeniami dotyczącymi strachu;
– ilustracje z typowymi strachami dziecięcymi (czarownice, smoki, diabły, straszydła itp.);
– płyta CD z ponurą/straszną muzyką.

Plan spotkania

1. Nauczyciel rozpoczyna rozmowę nawiązującą do poprzedniego spotkania. Dzieci przypominają sobie sposoby radzenia sobie ze złością.

2. Prowadząca rozpoczyna rozmowę o strachu. Zadaje pytania:
– Kiedy się boimy?
– Czego najbardziej się boimy?
– Co strach z nami robi? – pocimy się, zapominamy, co mieliśmy powiedzieć, dostajemy tzw. gęsiej skórki, robi nam się zimno, jeży nam się włos na głowie, drżymy ze strachu, krzyczymy.
Podczas rozmowy prowadząca podkreśla, że lęk (strach) jest czymś naturalnym w życiu człowieka, nie ma osób, które się nie boją. Lęk jest potrzebny, bo chroni nas przed nierozważnym postępowaniem i niebezpieczeństwem.

3. Nauczycielka pokazuje dzieciom plansze z przysłowiami dotyczącymi strachu. Uczniowie starają się wyjaśnić, co poszczególne powiedzenia oznaczają.

Strach ma wielkie oczy.
Najeść się strachu.
Strach chwyta za gardło.
Kogoś obleciał strach.
Strach zagląda w oczy.

Nauczycielka inicjuje rozmowę nt., jak wygląda strach:
Strach wygląda jak…

4. Nauczycielka recytuje wiersz Jolanty Heller Strachy.

5. Prowadząca czyta wiersz M. Strzałkowskiej Baba Jaga zza komina.

Nauczycielka pokazuje uczniom ilustracje strachów: czarownice, smoki, potwory. Dzieci próbują odgadnąć, z jakiej bajki, filmu pochodzi prezentowane zdjęcie.  

6. Nauczycielka czyta 2 strofy wiersza M . Strzałkowskiej pt. Potwór.

Dzieci siadają przy stolikach z wcześniej przygotowanymi kartonami i czarnymi kredkami. Każdy z uczniów czarną kredką maluje potwora, którego się boi. Tworzenie prac odbywa się przy dźwiękach ponurej muzyki. Po ukończeniu rysunków dzieci prezentują swoje prace na forum klasy.  

7. Uczniowie słuchają wiersza M. Strzałkowskiej Przytul stracha – płyta CD (czyta Jerzy Stuhr).

Nauczycielka rozdaje dzieciom kolorowe kredki i prosi je o przemalowanie strachów w taki sposób, aby były sympatyczne. Uczniowie zmieniają stworka-potworka, czyli lęk lub problem w radosną, humorystyczną postać. ¹ Taki negatywny obraz będzie się jednocześnie wiązał z obrazem pozytywnym (stworzonym przez dziecko w procesie arteterapii), a to z kolei pozwoli na zrównoważenie napięcia emocjonalnego – pozwoli oswoić strach.

Na koniec – wystawa prac.

8. Nauczycielka czyta wiersz M. Strzałkowskiej Bordo morda.

Nauczycielka omawia wiersz:
– Czego bał się lord?
– Jaki sposób znalazł lord na przezwyciężenie strachu?

9. Podsumowanie zajęć. Dzieci wymieniają i przedstawiają sposoby radzenia sobie ze strachem, które poznały na zajęciach.

***

---

Beata Adamus – z zamiłowania i wykształcenia nauczyciel bibliotekarz. Od kilkunastu lat pracuje w Wydziale Udostępniania w Bibliotece Pedagogicznej w Piotrkowie Trybunalskim. W kręgu jej zainteresowań są: arteterapia, animaloterapia i medycyna niekonwencjonalna.