Do serca przytul psa, weź na kolana kota. Warsztaty biblioterapeutyczne

Do serca przytul psa, weź na kolana kota. Warsztaty biblioterapeutyczne / Beata Adamus, Sylwia Kubicka // W: Warsztaty Bibliotekarskie [Dokument elektroniczny] / red. nacz. Dagmara Roszkowska. – Czasopismo elektroniczne. – Nr 2/2015 (46) grudzień – Piotrków Trybunalski : Biblioteka Pedagogiczna, 2015. – Tryb dostępu: http://warsztatybibliotekarskie.pedagogiczna.edu.pl/do-serca-przytul-psa-wez-na-kolana-kota-warsztaty-biblioterapeutyczne. – ISSN 1732-7008

linia

Temat: Do serca przytul psa, weź na kolana kota

Cele:
– rozwijanie wyobraźni, twórczego myślenia,
– wzbogacanie zasobu słownictwa,
– rozwijanie umiejętności współpracy w grupie,
– budowanie zaufania, poczucia bezpieczeństwa i przyjaznej atmosfery,
– rozwijanie empatii wobec zwierząt,
– uczenie szacunku, wrażliwości i odpowiedzialności wobec zwierząt,
– rozwijanie umiejętności dostrzegania i oceniania złego traktowania zwierząt przez ludzi,
– rozwijanie poczucia odpowiedzialności za warunki życia psów i kotów.

Forma pracy:
– zbiorowa
– indywidualna

Odbiorcy: klasy I-III szkoły podstawowej

Czas trwania: ok. 1 godziny

Pomoce:
– wiersze z książki Stanisława Jachowicza Wierszyki z morałem,
książka Wiersze dla dzieci znane i lubiane,
–  kolorowe zdjęcia zwierząt,
książka Słoń Trąbalski i inne opowieści – wiersz Psina,
kredki,
– płyta CD z muzyką poważną: Mozart Marsz turecki, Brahms Kołysanka,
muzyka z filmu Przygody Koziołka Matołka.

Przebieg spotkania:

1. Prowadząca rozpoczyna zabawę na powitanie pn. Stonoga
Dzieci wędrują ustawione jedno za drugim. Śpiewają piosenkę Idzie sobie stonoga. Po zatrzymaniu dziecko prowadzące woła: prawa noga; wszyscy pokazują prawą nogę, potem woła: lewa noga; wszyscy pokazują. Z kolei grupa liczy raz…dwa…trzy… i w tym czasie prowadzący, biegnąc wzdłuż stonogi, musi znaleźć się na końcu. Zabawa rozpoczyna się na nowo, prowadzi kolejna osoba w rzędzie.

2. Nauczycielka inicjuje rozmowę dotyczącą uczuć i empatii (miłość, przyjaźń, strach, złość). Pokazuje dzieciom zdjęcia odnoszące się do poszczególnych uczuć, kładąc nacisk na to, że nawet w złości nie wolno nam krzyczeć na zwierzęta, ani tym bardziej ich krzywdzić.

3. Alfabet – nauczycielka pokazuje litery, a dzieci wymieniają zwierzęta, których nazwa zaczyna się na daną literę.

4. Zagadki (karta pracy).

5. Prowadząca inicjuje rozmowę na temat zwierząt:
– Jakie zwierzęta można trzymać w domu?
– Jakie zwierzęta Wy macie w domu?
– Dlaczego ludzie mają zwierzęta?
– W jaki sposób należy zajmować się zwierzętami domowymi?
– Jakie cechy podobne do ludzi mają zwierzęta? Dzieci mają za zadanie dokończyć związki frazeologiczne (karta pracy).

6. Zabawa przy muzyce Koziołek Matołek. Dzieci biegają przy dźwiękach muzyki. Gdy muzyka cichnie, zastygają w bezruchu.

7. Prowadząca czyta i omawia z uczniami wiersz Kotek (karta pracy). Pokaz zdjęć różnych ras kotów (skupiamy się na wyglądzie).

8. Nauczycielka czyta i omawia z uczniami wiersz Pies przyjaciel (karta pracy). Pokaz zdjęć różnych ras psów.

9. Zabawa ruchowa Jestem kotkiem. Dzieci naśladują zachowanie kota – zwijanie się w kłębek, przeciąganie się, mycie, drapanie drapaka, picie mleczka, miauczenie.

Zabawa ruchowa Jestem pieskiem. Dzieci naśladują chód psa, bieganie na czworakach wokół piłki, picie wody z miski, popychanie piłki głową, obwąchiwanie, merdanie ogonem, zakopywanie czegoś, otrząsanie się z wody, szczekanie.

Uczniowie bawią się przy akompaniamencie utworów muzycznych.

10. Prowadząca czyta wiersze Obchodź się łagodnie ze zwierzętami i Zgoda (karta pracy).

11. Omówienie wierszy pod kątem dobrego traktowania zwierząt – co czują zwierzęta, jak należy je traktować.

12. Nauczycielka czyta wiersze Ala ma kota i Psina (karta pracy), a następnie z dziećmi je omawia, kładąc nacisk na cechy charakteru zwierząt i ludzi, podobieństwa między światem ludzi i zwierząt, komunikację pomiędzy ludźmi i zwierzętami. Zwierzęta podobnie jak człowiek, lubią się bawić, przyjaźnić, tęsknią, są wierne, kochają, lubią chodzić na spacery, lubią się myć, przywiązują się do ludzi.

13. Zabawa Nieostrożne kotki
Dzieci siedzą w kręgu z opuszczonymi głowami. Jedno dziecko cichutko miauczy. Pozostałe milczą. Wybrane dziecko – piesek – stoi poza kręgiem, słucha, skąd dochodzi głos i stara się wskazać dziecko będące nieostrożnym kotkiem. Jeśli odszuka kotka, zajmuje jego miejsce.

14. Magiczny sen (karta pracy). Dzieci otrzymują obrazki z narysowanym śpiącym kotkiem lub pieskiem i chmurką komiksową, na której mają za zadanie narysować, o czym może śnić lub marzyć kotek/piesek. Dla młodszych dzieci (kl. I) przewidziane są malowanki z kotkami i pieskami.

Literatura:
1. J. Stec: Zagadki dla najmłodszych. Materiały metodyczne, MAC Edukacja S.A., Kielce 1996
2. B. Bielska: Malowanie rękami, czyli bajkowe przygody z farbą. Scenariusze zajęć i karty pracy, Oficyna MM Wydawnictwo Prawnicze, Poznań 2015
3. Z. Dmitroca: Wiersze dla dzieci znane i lubiane, „Axel Springer Polska”, Warszawa 2008
4. Słoń Trąbalski i inne opowieści, Podsiedlik-Raniowski i Spółka, Poznań 2002
5. S. Jachowicz: Wierszyki z morałem, „MWK”, Warszawa 2010
6. Ala ma kota, E. Rozdoba [on line] [Dostęp 14 listopad 2015] dostępny w Internecie: http://wierszykidladzieci.pl/rozdoba/ala-ma-kota.php
7. Pies przyjaciel, A. Wojtyła [on line] [Dostęp 14 listopad 2015] dostępny w Internecie: http://wierszykidladzieci.pl/wojtyla/pies-przyjaciel.php

***


linia
Beata Adamus
 – z zamiłowania i wykształcenia nauczyciel bibliotekarz. Od kilkunastu lat pracuje w Wydziale Udostępniania w Bibliotece Pedagogicznej w Piotrkowie Trybunalskim. W kręgu jej zainteresowań są: arteterapia, animaloterapia i medycyna niekonwencjonalna.

 

linia
Sylwia Kubicka
 – nauczyciel bibliotekarz, rzecznik prasowy Biblioteki Pedagogicznej w Piotrkowie Trybunalskim. Miłośniczka biblioterapii i arteterapii. Prywatnie aktorka – amatorka.

 

linia

Ten artykuł jest częścią: NR 2/2015 (46)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *